Что создал томас эдисон: Томас Эдисон — Изобретения, цитаты и разработки Факты – Биография Томаса Эдисона — фото, цитаты, изобретения, интересные факты, история успеха

Томас Эдисон краткая биография | Kratkoe.com

Томас Эдисон краткая биография представлена в этой статье.

Томас Эдисон краткая биография

Томас Алва Эдисон американский изобретатель, получивший в США 1093 патента и около 3 тысяч в других странах; создатель фонографа; усовершенствовал телеграф, телефон, киноаппаратуру, разработал один из первых коммерчески успешных вариантов электрической лампы накаливания. Именно он предложил использовать в начале телефонного разговора слово «алло».

Томас Эдисон родился 11 февраля 1847 года в городе Майлен штат Огайо в семье владельцев магазина столярных изделий.  Когда ему было 7 лет, семья обанкротилась и переехала в штат Мичиган.

Обучение всецело увлекало маленького Томаса. Особенно его интересовали разнообразные опыты, и в 10 лет он дома устроил свою лабораторию. Для экспериментов требовались деньги, поэтому он в 12 лет устроился на работу железнодорожным газетчиком. Со временем его лаборатория переносится в багажный вагон поезда, где он продолжает проводить опыты. В 1863 году он увлекается телеграфией, и на протяжении следующих пяти лет работает телеграфистом. На этой работе он применил свое первое изобретение — телеграфный автоответчик, позволяющий юному Томасу спать по ночам; в 22 года основал собственную фирму по продаже бытовой электротехники.

Свое первое изобретение Эдисон запатентовал в 1869 году. Это был электронный регистратор голосов при баллотировках. Покупателей на этот патент не было. Однако за изобретение биржевого тиккера (телефонного аппарата, передающего котировки акций) в 1870 году он получил 40 тысяч долларов. На вырученные деньги он открыл мастерскую в штате Нью-Джерси и начал выпускать тиккеры. В 1873 году Эдисон открыл дуплексную, а затем и четырехстороннюю телеграфию. В 1876 году он создал новую усовершенствованную лабораторию для коммерческих целей. Этот тип промышленной лаборатории тоже считается изобретением Эдисона. В конце 1870-х здесь был изобретен угольный телефонный микрофон. Следующим продуктом лаборатории стал фонограф. В это же время ученый стал усиленно работать над внедрением самого важного своего изобретения – лампы накаливания.

В 1882 году в Нью-Йорке была открыта первая электростанция Эдисона. Более того, он всерьез задумался над объединением своих компаний в единый концерн. В 1892 году ему удалось присоединить и своего крупнейшего соперника в сфере электричества, образовав крупнейший в мире промышленный концерн «Дженерал электрик компани». За свою жизнь Эдисон был женат дважды и от каждого брака имел по три ребенка. У ученого прогрессировала глухота из-за перенесенной в детстве скарлатины.

Томас Эдисон умер в 1931 году 18 октября, в своём доме в Вест Оранже, штат Нью-Джерси, по причине развившегося осложнения диабета.

Что изобрел Томас Эдисон | Знаю все!

Сегодня из приборов, которые изобрел Томас Эдисон, все знают электрическую лампочку – или лампу накаливания с угольной нитью. Так получилось, что другие «девайсы» этого замечательного человека либо быстро устарели и стали бесполезны для широких масс, либо с самого начала не были очень популярны.

Однако Т. Эдисон запатентовал около 4000 изобретений в различных странах мира, и многие из них просто-таки перевернули жизнь, а некоторые используются до сих пор.

Все, что изобрел Томас Эдисон, имело практическую направленность, он стремился создавать только то, что пользуется спросом. Первый созданный им прибор, телеграфный автоответчик, был крайне необходим самому Томасу, ведь в то время он работал на телеграфе и благодаря своей смекалке получил возможность спать по ночам.

Одно из первых звукозаписывающих (и звуковоспроизводящих) устройств, фонограф, также обязано своим появлением на свет в 1877 году Томасу Эдисону. Он ожидал от этого прибора широкого применения (например, для диктовки писем или записи голоса великих людей), однако действительность превзошла его ожидания: в начале прошлого века фонографы стали чрезвычайно популярны в музыкальной индустрии. В дальнейшем из них развились патефон и граммофон.

Эдисон попытался внести вклад и в развитие нового искусства – кино. Правда, изобретенный им в 1891 году кинетограф не смог конкурировать с кинематографом братьев Люмьеров. Зато кинетофон, представленный в 1899 году, оказался первой попыткой синхронизировать визуальный и звуковой ряд. Это открывало революционную возможность создания звуковых фильмов.

Эдисону также принадлежит честь создания такого средства казни, как электрический стул. В свое время (1890 год) переход к нему от других способов умерщвления преступника был актом гуманности, и в некоторых американских штатах им пользуются до сих пор.

Томас Эдисон (биография, фото, изобретения)

Томас Алва Эдисон / Thomas Alva Edison — знаменитый американский изобретатель-самоучка и бизнесмен. Эдисон запатентовал более тысячи изобретений, наиболее известными из которых являются лампа накаливания и фонограф. Также на счету Эдисона усовершенствование телеграфа, телефона и определенный вклад в развитие американской киноиндустрии благодаря изобретенному им кинетографу. Эдисон первым в мире создал научно-исследовательский центр.

Томас Эдисон и изобретенный им фонограф. Фотография 1878 года

Начало биографии 

Томас Эдисон родился 11 февраля 1847 года в городе Майлен (в русскоязычных источниках иногда называемый Милан) в американском штате Огайо. Предки Эдисона прибыли в Америку из Голландии. 
Детство Эдисона отчасти напоминает детство другого гениального изобретателя — Константина Циолковского. Оба перенесли скарлатину и практически оглохли, оба были признаны непригодным для учебы в школе. Но если Циолковский проучился в школе несколько лет, то Эдисон ходил в школу только три месяца, после чего был назван учителем «безмозглым». В итоге Эдисон получил лишь домашнее образование от своей матери.

Томас Эдисон в детстве


В 1854 году Эдисоны переехали в Порт-Гурон (штат Мичиган), там маленький Томас продавал газеты и леденцы в поездах, а также помогал матери продавать фрукты и овощи. На досуге Томас увлекался чтением книг и научными опытами.  Свою первую научную книгу он прочитал в возрасте 9 лет. Это была «Натуральная и экспериментальная философия» Ричарда Грина Паркера, рассказывающая почти все научно-технические сведения того времени. С течением времени он проделал почти все эксперименты, указанные в книге. Свою первую лабораторию Эдисон устроил в багажном вагоне поезда, но после случившегося там пожара он был выброшен кондуктором на улицу вместе с лабораторией.

Во время работы на железной дороге подросток-Эдисон основал собственную путевую газету Grand Trunk Herald, которую он печатал с 4-мя помощниками.
В августе 1862 года Эдисон спасает от движущегося вагона сына начальника одной из станций. Начальник предложил в благодарность обучить его телеграфному делу. В течение нескольких лет Эдисон работал в разных филиалах телеграфной компании «Western Union» (эта компания существует до сих пор и после упадка телеграфа занимается денежными переводами).
Первые попытки Эдисона продать свои изобретения были неудачными, так было с прибором для подсчёта поданных голосов за и против, а также с аппаратом для автоматической записи биржевых курсов. Однако вскоре дела пошли успешно. Важнейшим изобретением Эдисона, приведшем в конце концов к созданию компьютерных сетей, стал квадруплексный телеграф. Изобретатель планировал выручить за него 4-5 тысяч долларов, но в итоге в 1874 году продал его компании Вестерн Юнион за 10 тысяч долларов (примерно 200 тысяч долларов с учетом инфляции на сегодня). На полученные деньги Эдисон открывает в деревне Менло-Парк первую промышленную научно-исследовательскую лабораторию в мире, где работал по 16-19 часов в сутки.

Лаборатория Томаса Эдисона (Менло-Парк)

Стало крылатым высказывание Эдисона: «Гений — это 1 процент вдохновения и 99 процентов потения». Для самого Эдисона, которым был самоучкой, всё именно так и было, за что его подвергал критике другой знаменитый изобретатель Никола Тесла:
«Если бы Эдисону понадобилось найти иголку в стоге сена, он не стал бы терять времени на то, чтобы определить наиболее вероятное место её нахождения. Он немедленно с лихорадочным прилежанием пчелы начал бы осматривать соломинку за соломинкой, пока не нашёл бы предмета своих поисков. Его методы крайне неэффективны: он может затратить огромное количество времени и энергии и не достигнуть ничего, если только ему не поможет счастливая случайность. Вначале я с печалью наблюдал за его деятельностью, понимая, что небольшие творческие знания и вычисления сэкономили бы ему тридцать процентов труда. Но он питал неподдельное презрение к книжному образованию и математическим знаниям, доверяясь всецело своему чутью изобретателя и здравому смыслу американца».

Впрочем, не зная, например, высшей математики, Эдисон не чурался прибегать к помощи более квалифицированных помощников, которые работали в его лаборатории. 

Томас Эдисон в 1878 году


Изобретения

В 1877 году Томас Эдисон представил миру неведомое доселе чудо — фонограф. Это был первый прибор для записи и воспроизведения звука. Для демонстрации Эдисон записал и воспроизвел слова из детской песенки «Mary had a little lamb» (У Мэри был барашек). После этого люди стали называть Эдисона «волшебником из Менло Парк». Первые фонографы продавались по 18 долларов за штуку. Спустя 10 лет Эмиль Берлинер изобрел граммофон, который вскоре вытеснил эдисоновские фонографы.

Томас Эдисон испытывает фонограф

 

Абрахам Арчибальд Андерсон — Портрет Томаса Эдисона


В 70-х годах Эдисон пытался усовершенствовать лампы накаливания, которые до сих пор ни одному ученому до него не удавалось сделать общедоступными и готовыми к промышленному производству. Эдисону это удалось: 21 октября 1879 года изобретатель закончил работу над лампочкой накаливания с угольной нитью, ставшей одним из крупнейших изобретений 19 века.

Ранние лампы накаливания Эдисона

Чтобы показать возможность использования лампочек в больших масштабах, Эдисон создал электростанцию, обеспечившую электричеством целый район Нью-Йорка. После успеха своих опытов Эдисон заявил: «Мы сделаем электричество настолько дешевым, что только богатый будет жечь свечи».

Эдисон запатентовал флуороскоп — прибор для создания рентгенографии. Однако опыты с рентгеновским излучением серьезно подорвали здоровье Эдисона и его помощника. Томас Эдисон отказался от дальнейшего развития в этой области и заявил: «Не говорите мне о рентгеновских лучах, я их боюсь».
В 1877-78 годах Эдисон придумал угольный микрофон, который значительно усилил громкость телефонной связи и использовался до 80-х годов 20-го века.
Эдисон оставил свой след и в кинематографе. В 1891 году в его лаборатории был создан кинетограф — оптический прибор для съёмки движущихся изображений. А в 1895 году Томас Эдисон придумал кинетофон — прибор, позволявший демонстрировать движущиеся картинки с фонограммой, слышимой через наушники, записанной на фонографе.
14 апреля 1894 года Эдисон открыл зал Кинетоскоп Парлор, в котором было десять ящиков, предназначенных для демонстрации фильмов. Один сеанс в таком кинотеатре стоил 25 центов. Зритель смотрел в глазок аппарата и смотрел небольшой фильм. Однако спустя полтора года эта идея была похоронена братьями Люмьер, продемонстрировавшими возможность показа фильмов на большом экране.
Отношения с кинематографом вообще складывались для Эдисона напряженно. Ему нравилось немое кино, особенно фильм «Рождение нации» 1915 года. Любимыми актрисами Эдисона были звезды немого кино Мэри Пикфорд и Клара Боу. Но к появлению звукового кино Эдисон отнесся отрицательно, говоря, что игра актеров стала не такой хорошей: «Они концентрируются на голосе и забыли, как действовать. Я чувствую это больше, чем вы, потому что я глухой».

Томас Эдисон в 1880 году

 

Томас Эдисон  в 1890 году

 

Томас Эдисон в 1893 году

 

Семья

Эдисон был дважды женат. Первой его супругой была телеграфистка Мэри Стиллвелл (1855-1884). Они поженились в 1871 году. В этом браке было трое детей: дочь и два сына. Как говорят, Эдисон после свадьбы ушел работать и работал до поздней ночи, забыл про первую брачную ночь. Мэри умерла на 29-м году жизни предположительно от опухоли мозга.

первая жена Мэри Стиллвелл (Эдисон)


В 1886 году Эдисон женился на Мине Миллер (1865-1947), отец которой также, как и Томас Эдисон, был изобретателем. Мина намного пережила Томаса Эдисона (он умер в 1931 году в возрасте 84-х лет). В этом браке было также трое детей: дочь и два сына.

вторая жена Мина Миллер (Эдисон)

 

Мина с мужем, Томасом Эдисоном

 


Томас Эдисон с женой Миной и детьми

 

Томас Эдисон. Фотография 1922 года

 

Журнал Time 2010 года с портретом Томаса Эдисона на обложке

Томас Алва Эдисон — Уикипедия

Thomas Edison

«Genius is one percent inspiration, ninety-nine percent perspiration.»
– Thomas Alva Edison, Harper’s Monthly (September 1932)
Дүниеге келгені: Thomas Alva Edison
1847 ж. ақпанның 11 (1847—02—11) (173 жас)
Milan, Ohio, United States
Қайтыс болғаны: 1931 ж. қазанның 18 (84 жаста)
West Orange, New Jersey, United States
Мансабы: Inventor, scientist, businessman
Дiнi: Deist
Жұбайы: Mary Stilwell (m. 1871–1884)
Mina Miller (m. 1886–1931)
Балалары Marion Estelle Edison (1873–1965)
Thomas Alva Edison Jr. (1876–1935)
William Leslie Edison (1878–1937)
Madeleine Edison (1888–1979)
Charles Edison (1890–1969)
Theodore Miller Edison (1898–1992)
Ата-аналары Samuel Ogden Edison, Jr. (1804–1896)
Nancy Matthews Elliott (1810–1871)
Relatives Lewis Miller (father-in-law)
Қолы:
(ағылш.) A Day with Thomas Edison (1922)

Томас Эдиссонның балалық шағы[өңдеу]

Томас Эдисон 1847 жылы, 11 ақпанда Огайо штатындағы Милан қаласында дүниеге келген. Оның әкесі ,Самюэль Эдисон, Канадада бидай және темір саудасымен айналысқан. Алайда Канаданың тәуелсіздігі үшін соғыс кезінде АҚШ-қа қоныс адаруға мәжбүр болған. Осыдан кейін ол мектеп мұғалімі, Томас Эдисонның анасы, Нэнси Эллиотпен тұрмыс құрды. Томас Эдисон 7 жасқа толғанда оның отбасы Мичиган қаласындағы Порт-Гуран қаласына көшіп келеді. Ол жерде біраз уақыт өткеннен кейін қызамақпен ауырып, сол аурудың кесірінен есту қабілетін нашарлатып алады[1].

Томас Эдисонның тұлға болып қалыптасуына және білім алуына анасы үлкен рөл атқарды. Жас кезінен Томас өте зерек болып өсті және жаңа құрылғыларға қатты қызығатын. Алайда, мектепте Томас Эдисон өзінің құрдастарымен салыстырғанда үлгерімі өте төмен болды және оны “мисыз ақымақ” деп санаған. Сол себепті ол мектепке 2 айға жуық уақыт барды. Ары қарай білім алуына анасының ықпал зор болды. Жас баланың бойындағы ерекше қабілетті байқаған анасы оған тек жалпы мектептік бағадарламаны ғана оқытпай, жаңа заттарды үйренуге және өзі үшін білім алуға құштарлығын оята білді. Томас Эдисон он жасқа толғанда оған Чемберстің “Энцеклопедиясы”, Добиньидың “Реформация тарихы”, Гибонның “Рим империясының құлауы” сынды күрделі кітаптарды оқуға рұқсат берілді. Ал жаратылыстану ғылымына байланысты кітаптарды аса қызуғышылықпен оқыды. 2 жылдан кейін Детройт кітапханасына кіруге мүмкіндік алғаннан кейін ол өзіне сөрелеріндегі барлық кітапты оқып шығуға мақсат қойды. Эдисонның білім алуындағы ерекшелік оның жүйелі болмауы. Осы жағдай оның болашақта атақты өнертапқыш болуына себепші болды[2].

Алғашқы жұмысы[өңдеу]

12 жастан бастап Томас Порт-Гурон мен Детройт арасында қатынайтын темір жолда жұмыс істей бастады. Ол поезд ішінде газет-журнал, темекі сынды заттарды сатумен айналысатын. Томас Эдисонның темір жолдағы жұмысы Америкадағы азамат соғысына тұспа-тұс келді. Ол кезде адамдар соғыстағы жаңалықтарды білу үшін жапппай газет алатын. Сондықтан Томас газет сатумен көп пайдаға кенелуге болатынын түсініп, вагонның ішінде өзінің газетін шығаруға бекінді. Жаңалықтарды телеграф жұмыскеркерлерінен сұрап алатын, ал газетті тауар тасымалдайтын вагонның ішінде басып шығаратын. Осы іске керек барлық керек-жарақты және химикаттарды сатып алып, құрылғыларды вагонға орнатты. Енді оның газеті жүздеген тиражбен тарай бастады. Дегенмен, бұл жағдайға қанағаттанбаған бала сол вагон ішінде өзінің зертханасын ашты. Алайда, Томас Эдисонның бұл жаңа бастамасы жағымсыз жағдаймен аяқталды. Поезд кенеттен тоқтаған кезде химикаттар жерге төгіліп вагон ішінде өрт шығады. Бұны көрген жолсерік Томас Эдисонды зертхана және баспаханасымен бірге сыртқа лақтырып жібереді[3].

1862 жылы Томас Эдисон бекет бастығының баласын қозғалып бара жатқан поездан құтқарып алады. Осы жағдайды көрген бекет бастығы жақсылықтың қайтарымы ретінде оны телеграф жұмысына баулиды. Осы кезден бастап Эдисон телеграф ісімен айналысып, 5 айдан кейін осы мамандық бойынша жұмыс бастауына мүмкіндік алады.

Телеграфшы[өңдеу]

1863 жылы Томас Эдисон айына 25 доллар жалақысы бар телеграф жұмысына орналасады. Ол күндізгі уақытты кітап оқуға және тәжірбие жасауға , ал түнгі уақытын жұмысын атқаруға арнайды. Алайда Томастың түнгі кезекшілікте ұйықтап қалу кесірінен 2 поезд соғыса жаздайды. Сол себепті оны бұл жұмыстан қуып жібереді.

Көп ұзамай Томас Эдисон Форт-Вейнда тағы да телеграф жұмысына орналасады, бірақ оның құрылғыларға деген қызуғышылығы оған тағы да кедергі жасайды. Басшылық Томасты 2 айдан кейін алаңғасарлығы үшін жұмыстан шығарып жібереді. Бұдан кейін ол Индианополиста, сосын Цинцинаттида жұмысын жалғасырады. Алайда, Томас Эдисон бұл жерлерге де ұзақ тұрақтана алмады, сол себепті әуелі Мемфиске, кейін Луйсвильге ауысады. Луйсвильде ол 2 жылдай қызметін атқарады, бірақ қайтадан сәтсіздікке ұрынады. Жаңа тәжірбие жасау мақсатында күкірт қышқылын тасып бара жатқанда байқаусызда төгіп алады. Ол нәрсе банк конторасындаы қымбат жиһаздарды бұлғап тастайды. Амалсыздан, Томас Эдисон өзінің туған жері, Порт-Гуронға қайтуға мәжбүр болады. Осыдан кейін ол Бостанда телеграф жұмысын жалғастырады. Ал 2 жылдан кейін ол Нью-Йоркке жол тартады. Осы кезден кейін оның өмірінде жаңа кезең басталады[4].

Нью-Йорк[өңдеу]

1869 жылдың көктемінде Томас Эдисон 23 жасқа толған шағында Нью-Йоркке келеді. Алайда ұзақ уақыт бойы жұмыс таба алмай сандалады. Сол кездері ол көп қиындық көреді, кейде тіпті аш жүрген күндері болады. Алайда бір оқиға өміріне қолайлы әсер етіп, материалдық тәуелділіктен құтқарды. Томас Эдисон Ло атты компанияның бастығына кірмекші болады. Ол болса алтын нарығының жағдайын телеграф арқылы жіберетін құрылғыны жөндеу үстінде болатын. Томас бұл жағдайды көріп, жаңағы құрылғыны бірер минутта жөндеп тастайды. Осыдан кейін оның жұмысы өрге жүзеді. Біраз уақыт өте ол әріп бастыруға мүмкіндік беретін телеграфқа патент алады. Енді алтын нарығының жұмысы тек оның құрылғылары арқылы жүре бастайды. Енді оның қол астында көп капитал және мүмкіндіктер болды[5].

Енді ол Нью-Йоркке жақын орналасқан Ньюаркте өзінің шеберханасын ашады. Ол жерде Томас Эдисон телеграфқа қажет құрылғылыр және басқа да электрлік құралдар жасайтын. Уақыт өте оны кеңейтіп, технопарк сынды үлкен ғылыми-техникалық орталыққа айналдырды.

1871 жылдың көктемінде Томас Эдисонның анасы қайтыс болады. Дәл сол жылдың қысында ол Мэри Стилвеллмен отау құрады. Олардың Мэрион, Томас және Уильям деген балалары болған. Алайда 1884 жылы оның әйелі қайтыс болады. Сол себепті 1886 жылы өнеркәсіпші Луис Миллердің қызына үйленеді. Екінші әйелімен де ортақ үш балалары болған.

Томас Эдисонның ашқан жаңалықтары[өңдеу]

Электр шамы

Эдисонның ойлап тапқан электр шамы

Электр шамдарының тарихы XIX ғасырдың басынан бастау алады. Петербург медицина-хирургиялық университеттің профессоры Петров 1802 жылы 2 электрод өзекше арқылы қысқа уақытқа жарық шығарды. Ал 1810 жылы атақты Фарадейдің ұстазы Деви ауасыз кеңістікте көмірді электр қуаты арқылы жаға отырып электр жарығын алды. Томас Эдисонға дейін бұдан басқа да көптеген адамдар электр жарығын алуға талпынды. Алайда жасалынған құрылғылардың барлығында кемшіліктер болады. Барлығы дерлік ұзақ уақыт бойы жана алмады және бағасы өте қымбат тұрды. Сол себепті оларды тұрмыстық қолданысқа енгізуге мүлдем жарамсыз болды. Электр тоғы кедергісі көп сымнан өткенде үлкен мөлшерде жылу бөліне бастайды. Егер тоқ өтетін ортаның тоқ кедергісін одан сайын арттырса, жылудың көп бөлінуінен жарық пайда болады. Алайда, жылудың көп мөлшерде бөлінуі шамның ішіндегі кедергісі көп сымдарды күйдіріп жіберетін. Сол себепті Эдисон көптеген тәжірбиелер жасау арқылы жылуға төзімді материал іздеді. Ақыры соңында, 10 000 рет жасалған тәжірбиеден кейін ол көмірленген бамбук талшығы ең қолайлы материал екеніне көз жеткізді. Сонымен қатар, ол талшықтың жанып кетпеуі үшін шамның ішінен барлық ауаны сорып алды. Осы талшықты қолдана отырып Томас Эдисон 100 сағатқа дейін жұмыс істейтін шам үлгілерін жасай алды. Томас Эдисонның еңбегі тек шамды жасауында ғана емес, сонымен қатар оны қолданушыға ыңғайлы, қауіпсіз және қолжетімді бағада жасай алуында жатыр. [6]

1878 жылы ол электр шамдарын жасаумен айналысатын Edison Electric Light деген компаниясын ашады. Ал 1882 жылы электргенераторлар, шамдар жасайтын Edison General Electric деген тағы да бір компанияны ашады. Сол жылы ол Нью-Йоркте әлемдегі бірінші қосалқы электр бекетін орнатады[7].

Фонограф

Эдисонның жасаған фонографы

Томас Эдисонның жасаған құрылғылардың ішінде фонограф ерешке орын алады. Фонограф дыбысты жазып, дәл сол қалпында қайтадан жаңғырта алуға мүмкіндік беретін құрылғы. Ол 1877 жылы 21 қарашада көрсетілімге бірінші рет қойылған. Бұл құрылғы сол кездегі адамдарды қатты таңғалдырды.

Телефонды дамытуы

1861 жылы Филлипп Рейс дыбысты сым арқылы ұзақ қашықтыққы тасымалдаудың әдісін ойлап тапқан. Алайда, телефонды жасаушы атағы Бостон университетінің профессоры Александр Беллге тиесілі. Дұрыс жалғанбаған электр тізбектегі сымдарың тербелісі динамикте естіледі. Алғашқы жасалынған телефондар осы принципке сәйкес жұмыс істеген. Алайда телефонның бірінші түптұлғасында көптеген кемшіліктер бар болатын. Біріншіден, ол ұзақ қашықтыққа жұмыс істеуге мүмкіндік бермеген және дыбыстың дұрыс естілуі сөйлеушінің асықпай, қатты дауыспен сөйлегенін қажет етеді. Ал Томас Эдисонның жасаған телефоны мүлде басқа принципке негізделген. Ол өзінің нұсқасында индукциялық катушка мен көмір микрофонын (угольный микрофон) пайдаланды. Қолданушы микрофонға сөйлегенде тізбектегі тоқ дыбыстың қысымына сәйкес өзгеріп отырады. Ал екінші жақта тұрған индукциялық катушка дыбыстың қаттылығына қарай өзгеріп жатқан тоқты қайтадан дыбысқа түрлендіреді. Сондықтан екінші жақтағы адам сөйлеп жатқан адамның дәлме-дәл дыбысын естуге мүмкіндік алады. Оның жаңадан ойлап тапқан телефоны дыбысты ұзақ қашықтыққа тасымалдауға мүмкіндік берді. Сонымен қатар тыңдаушы ақырын естілетін дыбыстардың өзін де ешбір қателіксіз естуге мүмкіндік алды[8]. .

Томас Эдисон аталған құрылғылардан басқа төрт жақты телеграф, тазиметр, кинотоскоп және динамоэлектрикалық машинаны ойлап тапқан. Оның өмірінде ойлап табылған құрылғылардың жалпы саны 1000-нан асып жығылады.[9]

Өмірінің соңы[өңдеу]

Томас Эдисон 84 жасында 1931 жылы 18 қазанда қант диабетінен қайтыс болып, 21 қарашада үйінің арт жағына жерленді[10].

Цитаталары[өңдеу]

Біздің өмірдегі басты қателігіміз – тез беріле салуымызда.
Кейде керек нәрсеңе жету үшін тағы бір рет байқап көру жеткілікті.
Менің демалыс және жұмыс күнім болған емес. Мен жай ғана жұмысымды жасадым және содан ләззат алдым.
Мүсіншіге мәрмәр үйіндісі керек болғандай, адамның жанына да білім қажет.
Кемеңгерлік-1 пайыз шабыт және 99 пайыз еңбектен тұрады.

Дереккөздер[өңдеу]

  1. ↑ Надеждин Н. Я. Томас Эдисон: «Человек изобретающий».
  2. ↑ Николис Скилакис. (2008) “Томас Эдисон“. Сто человек, которые изменили ход истории,14,5-29.
  3. ↑ Лапиров-Скобло М. Я. Эдисон. — Жизнь замечательных людей
  4. ↑ Mattew Josephson. Edison-ISBN- McGraw Hill, 1959.13: 978-0471548065
  5. ↑ Mattew Josephson. Edison-ISBN- McGraw Hill, 1959.13: 978-0471548065
  6. ↑ . Adair, Thomas Alva Edison. New York: Oxford University Press, 1996.
  7. ↑ F. Dyer, Edison, his life and inventions. Champaign, Ill.: Project Gutenberg.
  8. ↑ F. Dyer, Edison, his life and inventions. Champaign, Ill.: Project Gutenberg.
  9. ↑ . Adair, Thomas Alva Edison. New York: Oxford University Press, 1996.
  10. ↑ F. Dyer, Edison, his life and inventions. Champaign, Ill.: Project Gutenberg.

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *